พญาอิ่นรักอิ่นหลง (คู่รักจะไม่จากไปไหน)

อิ่นคู่ ตามตำราโบราณกล่าวกันว่า เป็นเครื่องรางเหมือนตัวแทนของ เรา และเค้า โดยให้ใส่ชื่อของฝ่าย ชาย และหญิง ผูดรวมกัน และเสกคาถา(ที่จะให้ไป) ทำให้คนกลับมารักกันได้ และหากใช้ในทางไม่ดี ทำให้คนเลิกกันได้ อันนี้ต้องระวัง

ความแตกต่างของ เครื่องราง สายพระกับฆราวาสแตกต่างกันยังไง ด้านพลังพุทธคุณพระเสกย่อมแรงกว่า แต่สิ่งที่พระเสกให้ไม่ได้คือการดลจิตดลใจให้คนเกิดความรัก(ฉันสามีภริยา) เพราะนั้นหมายถึงการอาบัติอย่างร้ายแรงเทียบเท่าการฆ่าสิ่งมีชีวิต ดังนั้นเครื่องรางสายฆราวาสจึงมีอนุภาพด้านเสน่ห์ ด้านการกระตุ้นให้เกิดความต้องการทางเพศมากกว่า แรงกว่า บางอย่างเสกจนชนิดที่เรียกว่าสุดๆไปเลย และหากผู้เสกที่เป็นฆราวาสเป็นผู้มีวิชาอาคมมาก และสร้างถูกต้องตามตำรา เครื่องรางย่อมมีพลังสูงมากครับ

ปู่หมอนาคกล่าวว่าการสร้างเครื่องรางที่พร้อมด้วยอานุภาพตามประสงค์ประกอบด้วย
1.ความรู้ความเชี่ยวชาญไสยศาสตร์เฉพาะ ก็ต้องเรียนตำราหมวดเมตตามหานิยมให้ชำนาญ และถูกต้องตามครูบาอาจารย์ได้กำหนด

2. มวลสารต้องครบ เช่นตำราระบุให้หาวัตถุอาถรรพ์เจ็ดอย่าง ก็ต้องหาให้ถูกต้องครบถ้วน จึงถือว่ามวลสารครบ

3. ปลุกเสกต้องถึง เช่นบูรพาจารย์กำหนดให้จัดเครื่องบูชาครูในวันพฤหัส ขึ้น ๑๕ ค่ำก็ต้องรอวันดังกล่าวถึงเริ่มพิธีกรรมได้ ปกติปู่หมอนาคเสกวัตถุมงคลให้ได้อย่างน้อย๗ เสาร์๗ อังคาร และปลุกเสกเดี่ยววันละไม่ต่ำกว่า ๓ ชั่วโมง

4.เจตนาบริสุทธิ์ เพื่อให้ได้ผลเต็มที่ต้องละซึ่งความรักโลภ โกธรหลง เป็นต้น